لپّات گُلی ه، آلبالو خوردی؟
پشت ات گِلی ه، چیز یابو خوردی؟

از اوس افراسیاب پامناری به نقل از حمزه.

به کجا چنین شتابان می روی؟
باد از چلچله پرسید، وزان!

به تکاپوی بهار
و به سودای شکوفه
پاسخ اش چلچله این داد، روان!

دست حق همراه ات
از من این نکته فراموش مدار
برحذر باش از آن چیز سیاه
...که زیاد است و دراز است و پلید

جیزززززززززززززززززززززززززز

تف بر این درگه و بر هرچه شکوفه است و بهار
باد سرگشته ی انده زده با اشک وزید:
برق کان این چلچله را نیز درید!

برای یاسر عرفات

سیب زمینی خواب بود.
سیب زمینی خواب دید که از زمین جدا شده.
خواب دید که در ازدحام توی گونی خفه می شود.
خواب دید که پوست اش می کنند.
خواب دید که در روغن داغ اش انداخته اند.

از خواب پرید...

در دست پسربچه ای بود.
چیپس شده بود.
سیب زمینی نگران شد.
شاید همه چیز را خواب ندیده بود.

لبخند زد...

پسربچه دستش را به دهانش می برد.
سیب زمینی لحظه ای با خود فکر کرد.
چیزی نمانده بود.

چشمانش را بست...

آنجا
دیگر
چه فرقی داشت که خواب دیده یا نه..

خررررچ!

و اما در باب استفتاء دوستان در باب ابلاغ نفر اصلح برای ریاست دولت ولایات متحد،
بنده از همین تریبون اعلام می کنم که چون وجه تمییز و مورد تفریق میان این برادران قابل تحصیل نیست، فلذا از منظر شرع هر دو یک پخ بوده و از نظر بنده شرکت در چنین انتخابات فرمایشی اساسا محکوم است. مضافا بر اینکه تکلیف شرعی هم در هیچ کجای کتاب و سنت برای انتخابات آمریکا در نظر گرفته نشده و از آن بابت هم جای نگرانی نیست. دست آخر هم لازم میدانم از این فرصت استفاده کرده و گوشزد کنم که چون بنده بالذات مارکسیست هستم و بنیان لیبرال دمکراسی از صدر اسلام بر کاپیتالیسم استوار بوده، فلذا علاوه بر محکوم کردن این نمایش مستهجن موکدا بر حقوق حقّه ی پرولتاریای آمریکا برای انقلاب به جای اننتخاب بین برادر متعهد بوش و آن برادر لاابالی کری تأکید می نمایم.

و من الله التّوفیق...
تفتستان.

شب
همان شب بود.
سیاه کمرنگ
با رگه های سفید پررنگ دندان هایت...

شب
همان شب بود.
پر از انگشتان نا آرام
گونه های داغ
نفس های تند
و گوزهای بم نقلی ات...

باز پیاز خورده بودی؟