می دانم!
تو هم چون من به شوق آسمانی آبی تر،
کوچ کردی، نه؟
و بگو چه یافتی...
بگو که اینجا قفس گشادتر است تا نبینیش
ور نه ارزن همان ارزن است و آب نه همان آب

می دانم!
امروز هم چون همیشه
دلت گرفته است...
غمت مباد که علاح این درد را
من!
خوب می دانم....

فقط با یک تلفن در هر کجای دنیا که هستی...

ایرانی! شیاف ایرانی بخر!
شیاف حاج عباس قزوینی و پسران.