شب به خوابم می آیی
باز اضطراب قدمهایت را می شنوم
آنگاه که در راهروهای پیچاپیچ یک مفز خاموش
حس وحشت آور گمشدگی را به تمامی لمس می کنی.
به جستجوی چه می آیی بی فانوس و بی بلد راه
شب از پس شب در این هزارتوی ناهموار؟
کدام گم گشته را می جویی
وجب به وجب در این خزارژوی شاتموار؟
قافیه رو حال کردی؟
نه جون من این قافیه آخری رو حال کردی...