سرخ تر از خون، یکی..
سیاه تر از شب، آن دیگر..
جایی میان آسمان و زمین
بر تخته ای از جنس چوب
آویخته اند بی صدا.

و من...
در این فضای مبهم،
سرگردان میان فوران داغی آب و بخار،
ایستاده ام.
حیران انتخاب همیشگی سرخ و سیاه..

فرامرز!
شورت من کدوم ه؟