جانا مرا پژمرده ای، قلبم به ناز افشرده ای
ماه رخ ت خم بود و تیز، چشمم به داس آزرده ای
دانم تو هم افسرده ای، دل را که با خود برده ای
آن همدم شب بود و روز، دول را دگر چون برده ای..؟
ٍ